พระเจ้านำพาเราในทุกย่างก้าว

�� รูธจะเป็นพยานเกี่ยวกับเสียงของพระเจ้าที่รูธได้ยิน ปกติรูธเป็นคนที่ไม่ค่อยได้ไปทำกิจกรรมกับกลุ่มอนุชนสักเท่าไหร่
โดยเฉพาะค่ายอนุชนแต่มีอยู่ครั้งหนึ่งที่รูธสัญญากับพี่องุ่นว่าจะไปช่วยงานที่ค่ายอนุชน ก็คุยรายละเอียดนัดวัน เวลา สถานที่กันเรียบร้อย รูธก็กลับบ้านมาจัดของใส่กระเป๋าแล้วก็เข้านอน

�พอถึงเวลาพ่อมาปลุกรูธประมาณตี 4 ให้รูธเตรียมตัวไปค่าย รูธรู้สึกง่วงมากไม่อยากจะตื่นเลยตัดสินใจว่า
จะไม่ไปแล้วหลังจากนั้นรูธนอนต่ออีกสักพัก รูธได้ยินเสียงคนหนึ่งพูดกับรูธว่า เพราะเหตุนี้ เจ้าจะทิ้งงานของเราเชียวหรือทันทีที่คำพูดนั้นจบลง รูธก็ตื่นและร้องไห้อธิษฐานกับพระองค์ว่ารูธจะไม่ทิ้งงานของพระองค์แล้วรูธก็อาบน้ำแต่งตัวไปค่าย การไปค่ายครั้งนั้นเป็นครั้งแรกของรูธ แม้การเดินทางลำบากมากแต่พระองค์ทำให้มันกลายเป็นเรื่องสนุกไปเลย
บางครั้งเราใหความสำคัญกับเรื่องเล็ก ๆ ของเรามากกว่า เรื่องใหญ่ๆ ของพระเจ้า

คำสอนจากพระคัมภีร์

ถ้าพระเจ้าทรงนำย่างเท้าของมนุษย์คนใด

และคนนั้นพอใจในมรรคาของพระองค์

แม้เขาล้ม เขาจะไม่ถูกเหวี่ยงลงเหยียดยาว

เพราะว่าพระหัตถ์พระเจ้าพยุงเขาไว้

(สดุดี 37:25-26)

�