เราอาจรู้สึกและสรุปง่ายๆ ว่าเราไม่มีอะไรให้พระเจ้าใช้ได้เลย เมื่อพระเจ้าปรากฏต่อโมเสสและให้ท่านไปบอกชนอิสราเอลว่า จะทรงปลดปล่อยพวกเขาจากอียิปต์ (อพยพ 3:16-17) ท่านรู้สึกว่าไม่มีความสามารถ จึงทูลพระเจ้าว่า “ข้าพระองค์มิใช่คนช่างพูด…เป็นคนพูดไม่คล่องแคล่ว” (อพยพ 4:10) ท่านอาจพูดไม่เก่งหรือกลัว แต่พระเจ้าทรงแทนที่ความขาดแคลนนั้นด้วยความเพียงพอจากพระองค์ พระเจ้าตรัสว่า “ไปเถิดเราจะอยู่ที่ปากของเจ้า และจะสอนคำซึ่งควรจะพูด” (อพยพ 4:12)
พระเจ้าทรงต้องการเพียงให้เราเดินตามแผนการของพระองค์ พระองค์จะทรงทำส่วนที่เหลือ คุณจึงเป็นพระพรแก่ผู้อื่นได้ในพระหัตถ์อันทรงฤทธิ์ของพระองค์
ข้าพระองค์อยู่นี่ พระเจ้า พร้อมจะรับใช้พระองค์ในทุกสิ่งที่พระองค์ต้องการ ขอทรงนำข้าพระองค์
