คำเทศนาวันอาทิตย์ ที่ 3 ต.ค. 2010 

ดาวิดกับเมฟีโชเบท

 

โดย อจ. สุชาติ ชัชวาลย์ปรีชา

2 ซามูเอล 9: 1-13 2 ซามูเอล 4: 4       โยนาธานมีบุตรชายคนหนึ่ง เป็นง่อย เมื่อมีข่าวเรื่องซาอูล กับโยนาน มาจากอิสราเอลนั้น เด็กคนนี้มีอายุ 5 ขวบ พี่เลี้ยงก็อุ้มลุกขึ้นหนีไป เมื่อเธอรีบหนีไปนั้น เด็กนั้นก็หล่นลง และเป็นง่อย ชื่อ เมฟีโบเชท   ดาวิดทำเช่นนี้ทำไม       ดาวิดค้นหาคนในตระกูลของซาอูลทำไม ในที่สุดก็พบศิบา ซึ่งเป็นมหาดเล็กของซาอูล ดาวิดเรียกเขามาพบ และถามว่า “ไม่มีใคร ในวงศ์ซาอูล ยังเหลืออยู่บ้างหรือ   เพื่อเราจะได้แสดงความรักมั่นคงของพระเจ้าต่อเขา” ศิบาจึงทูลเรื่อง เมฟีโบเชท       ดาวิดคงคิดถึงคำมั่นสัญญาที่เคยให้ไว้กับโยนาธาน และดาวิดก็คิดถึงเขา         ตัวอย่าง:-     มีพี่คนหนึ่งเคยให้ผมยืมเงินหลายหมื่น เขาบอกว่า “มีเมื่อไหร่ ค่อยคืนก็ได้ หรือไม่มีก็ไม่ต้องคืนก็ได้” ต่อมาเขาตายจากไป วันหนึ่งผมคิดถึงเรื่องนี้ ได้นำเงินไปคืนให้ลูกชาย         เมื่อดาวิดไปตามหาตัวเขานั้น เมฟีโบเชท กลัวมาก เพราะธรรมดา กษัตริย์ซาอูลซึ่งเป็นกษัตริย์พระองค์ก่อนเคยตามล่า เอาชีวิตดาวิด ดาวิดน่าจะแก้แค้น โดยปราบลูกหลานด้วย   แต่ดาวิดทำสิ่งที่ตรงกันข้าม ·      ให้เขาร่วมรับประทานอาหารโต๊ะเดียวกับพระองค์ ·      มอบที่ดินให้เขา ·      รับเขามาเป็นบุตร       เมฟีโบเชท รู้สึกประทับใจมาก “ผู้รับใช้ของฝ่าพระบาทเป็นผู้ใดเล่า ซึ่งฝ่าพระบาทจะทอดพระเนตร สุนัขตายอย่างข้าพระองค์”   ทำไมดาวิดจึงช่วยเมฟีโบเชท ดาวิดต้องการรวมยูดาห์และ (2ซามูเอล 3:13-14,29) อิสราเอลให้เป็นหนึ่งเดียว ดาวิด จงรักภักดีต่อกษัตริย์ที่พระเจ้าเจิมไว้ (1ซามูเอล 24:5-6) “อยู่มาภายหลังดาวิดก็เสียใจ เพราะท่านได้ตัดชายฉลองพระองค์ของซาอูล...ด้วย ท่านเป็นผู้ที่พระเจ้าเจิมไว้” รักษาสัญญา 1 ซามูเอล 20:16-17       “โยนาธานจึงทำพันธสัญญา กับพงศ์พันธุ์ของดาวิดว่า “ขอพระเจ้าทรงแก้แค้นต่อศัตรูของดาวิดเถิด” และโยนาธานก็ให้ดาวิดปฏิญาณอีกครั้งหนึ่ง โดยความรักของท่านที่มีต่อเธอ เพราะท่านรักเธออย่างกับรักชีวิตของตนเอง   ผมสอนลูกชายว่า“ถ้ารับปาก ก็ต้องทำให้ได้”   บทเรียน เมื่อเราสัญญาอะไร ก็ควรทำสุดกำลังของเรา เกียรติเป็นของใคร ก็เป็นของคนนั้น ดาวิดสำแดงความรัก สัจจะกรุณา ----------------------------------------------