การสารภาพเมื่อเราทำผิด

สดุดี 32:1-2

ศจ.สมเกียรติ กิตติพงศ์

กษัตริย์ดาวิดได้สำนึกผิดอย่างแท้จริง และกลับใจใหม่จากบาป พระองค์จึงมีความยินดีเมื่อถูกตำหนิเพราะความบาปที่พระองค์ได้ทำไป พระองค์มิได้ทรงโต้แย้ง อธิบาย หรือแก้ตัว และมิได้โทษคนอื่น มิได้อธิษฐานสั้นๆ เพียง 30 วินาที เพื่อขอการยกโทษของพระเจ้า ในชีวิตของกษัตริย์ดาวิดเราเห็นสิ่งที่ 2 คร. 7:10 กล่าวไว้ว่า “ ความเสียใจอย่างที่ชอบพระทัยพระเจ้า ย่อมกระทำให้กลับใจใหม่ ซึ่งนำใปถึงความรอด และไม่เป็นที่น่าเสียใจ แต่ความเสียใจอย่างโลกนั้นย่อมนำไปถึงความตาย เมื่อความบาปของบางคนถูกเปิดเผยเป็นเหตุให้ถูกตำหนิ บางคนก็สนใจเพียงการได้รับการยอมรับต่อหน้าคนอื่นกลับคืนมา ไม่ได้คิดถึงพระทัยของพระเจ้าจริงๆ สนใจเฉพาะส่วนที่เกี่ยวกับชื่อเสียง หรือสิ่งที่เกิดขึ้นกับงานของตัวเอง นั้นคือความเสียใจอย่างโลกนำมาซึ่งความตาย 

กษัตริย์ซาอูลและยูดาสผู้ทรยศคือตัวอย่างของความเสียใจอย่างโลก คุณสามารถสารภาพว่าได้ทำบาปและขอการยกโทษ คุณสามารถหลั่งน้ำตา แต่ทุกอย่างล้วนเป็นสิ่งผิวเผินและจดจ่อที่ตัวคุณเองเท่านั้น ความเสียใจอย่างที่ชอบพระทัยพระเจ้าจะจดจ่อที่พระทัยของพระเจ้าและหาทางปกป้องความสัมพันธ์ระหว่างคุณกับพระองค์ 
เหตุฉะนั้น เมื่อเราทำผิดสิ่งใดอย่าได้เก็บดองไว้ แต่นำมันมาสารภาพและเริ่มต้นใหม่กับพระองค์ แล้วเราจะได้รับการปลดปล่อย เป็นอิสระ และมีพลัง