“เราจะทำดีแก่เจ้า”

ศบ.

ปฐมกาล 32:12 “ แต่พระองค์ตรัสไว้แล้วว่า “เราจะทำดีแก่เจ้า และจะช่วยให้เชื้อสายของเจ้าดุจเม็ดทรายที่ทะเล นับไม่ถ้วน เพราะมีมาก”

        เราเข้ามาอยู่ในปี  2018   เป็นปีใหม่ในยุคไฮเทค กว่าปีไหน ๆ ในอดีต  อย่างไม่เคยมีมาก่อน เราผ่านร้อนผ่านหนาวมามากมาย เล่ากันฟังไม่หมด ผมไม่ค่อยอยากจะสนใจอดีตที่ผ่านมามากมายนัก แต่สนใจว่าอนาคตนั้นพระเจ้าจะให้เราไปไหน  ทำอะไร อย่างไร เมื่อคิดถึงภารกิจที่ดักอยู่ข้างหน้า กับกำลังที่พระเจ้าทรงประทานให้อยู่ในมือวันนี้ ก็อดหวาดหวั่นในใจไม่ได้ว่า  ถ้าพระเจ้าไม่ทรงโปรดช่วย  เราจะประสบชัยชนะได้อย่างไร

        ผมนึกถึงยาโคบ  

       นึกถึงตอนที่ท่านเดินทางมาถึงแม่น้ำยับบอก  ก่อนที่จะพบเอซาว พี่ชายของตน ยาโคบทราบว่า วันพรุ่งนี้เอซาวจะมาพบตน  พร้อมกับพวก 400  คน ยาโคบเกิดอาการขี้ขลาด ขี้ขึ้นหัว กลัวเอซาวจะฆ่า ตนกับภรรยา และพวกลูก ๆ ยาโคบ กราบทูลพระเจ้าว่า “ขอโปรดช่วยกู้ข้าพระองค์ให้พ้นจากเงื้อมมือพี่ชายข้าพระองค์  คือเงื้อมมือของเอซาว  เพราะข้าพระองค์กลัวเขา  เกรงว่า  เขาจะมาฆ่าพวกข้าพระองค์ทั้งสิ้น  คือ แม่ ๆ กับลูก ๆ” (ปฐก. 32:11) 

         ท้าวความไปหาอดีตสักหน่อย  ยาโคบ  

เคยหลอกพ่อ( อิสอัค)  เอาพรบุตรหัวปีจากเอซาว พี่ชาย  เพราะตนเกิดมาเป็นน้อง ความจริงก็เป็นน้องแค่เส้นยาแดงผ่าแปด  คือ เรบาคาห์  แม่ของตนเกิดลูกแฝด  คือเอซาวกับตน โดยที่ตนไม่ได้เลือก เอซาว  แฝดพี่คลอดออกมาจากท้องแม่ก่อน   ตนเองจึงกลายเป็นแฝดน้อง  พลาดแค่จับซ่นเท้าคลานตามพี่ชายออกมา  ครั้งโตขึ้นก็ทราบว่าพี่หัวปีนั้นมีสิทธิมากมาย เหลือคณานับ  ทั้งจะได้เป็นต้นวงศ์ของพระผู้ไถ่เสียด้วย ส่วนน้องที่คลานตามมานั้นปิ๋ว ไม่ได้อะไร  ยาโคบคิดว่า  จริงอยู่   คนเราเลือกเกิดไม่ได้  แต่เลือกใช้ชีวิตได้  เอซาวมีสิทธิตามกำเนิดก็จริง แต่ตัวเขากลับไม่ใส่ใจ  ไม่เห็นว่าพรของบุตรหัวปีนั้นสำคงสำคัญอะไร ได้ไปก็ไลท์บอย ไร้ค่าไร้ราคา  ส่วนยาโคบนั้นเล็งเห็นว่าเป็นสิ่งประเสริฐยิ่งยวด  จึงขอสิทธินั้นจากพี่  ตอนเอซาวกลับมาจากการล่าเนื้อ หิวจัด จนตาลาย ขอให้เอซาวยกสิทธินั้นให้ตนโดยแลกกับ ต้มผักแดง ร้อน ๆ แล้วเอซาว  ผู้ไม่ใส่ใจพร  ก็ลั่นปากตกลงยกสิทธิบุตรหัวปีให้น้อง  ต่อมา ก่อนพ่อจากไป ยาโคบหลอกพ่ออีกครั้ง หลอกให้พ่ออวยพรตนแทนพี่  ยาโคบทำสำเร็จเสียด้วย  เล่นเอาเอซาวโกรธถึงขั้นจะฆ่าจะแกงน้อง  พ่อแม่เห็นท่าไม่ดี จึงแยกพี่แยกน้อง ให้ยาโคบหนีไปอยู่กับลาบัน  ที่ปัดดัมอารัม ในแคว้นเมโสโปเตเมีย 

        พระเจ้ามิได้ทรงเห็นชอบที่ยาโคบเป็นคนหลอกลวง แต่ทรงพอพระทัยยาโคบ ตรัสว่า “ยาโคบนั้นเรารัก แต่เอซาวนั้นเราได้ชัง” (โรม9:13)   ที่ทรงพอพระทัยยาโคบ ก็เพราะยาโคบเห็นคุณค่าพระพรของบุตรหัวปี จึงอวยพรยาโคบทุก ๆ ย่างก้าว 

        ผมฝากข้อคิดไว้ตรงนี้น่ะครับ วันนี้ลูกหลานคริสเตียนไม่น้อย แลไม่เห็นคุณค่าของการเป็น คริสเตียน   ไม่เห็นว่าการเป็นลูกในตระกูลพรดีตรงไหน มาโบสถ์แบบขาด ๆ หาย ๆ  พระคัมภีร์ไม่อ่าน ทรัพย์ไม่ถวาย  ไม่อธิษฐาน  ไม่ผูกพันกับพระเจ้า หรือพี่น้อง ยุ่งขิงอยู่กับความสนุกของโลก ตั้งแต่ เรื่องบันเทิง จนถึงวัตถุนิยม ติดเกมส์  ติดฟุตบอล  ติดมือถือ  ติดเพลงโลก   คิดเหมือนเอซาว  คิดว่าตนได้พรโดยปริยาย เพราะพ่อแม่ จึงไม่ใส่ใจ  ท่านคิดผิดน่ะครับ  ท่านจะคว้าน้ำเหลว  ส่วนชาวบ้านชาวช่อง อยู่ที่ไหนก็ไม่รู้  แต่แลเห็นคุณค่าการเป็นคริสเตียน ใฝ่เรียนใฝ่รู้  ทุ่มเทเสาะหา ผมสอนคนใหม่ๆทุกวันอาทิตย์  ผมมีตัวอย่างครับ ขณะที่ลูกคริสเตียนไม่แตะพระคัมภีร์เอาเลย  คนใหม่ที่เพิ่งมารู้จักพระเจ้า อ่านพระคัมภีร์จบหลายรอบ เขาขันอาสารับใช้  ออกไปประกาศอย่างดี  เขาเลือกเป็นยาโคบครับ             

     ยาโคบต่อสู้กับความยากลำบากนานา  เขาขยันขันแข็ง  ใกล้ชิดพระเจ้า  ยาโคบ อยู่กับลาบัน ลุงของตน ลาบันมีลูกสาว  2  คน  เลอาห์ พี่สาวหน้าตาเซื่อมซึม ขี้เหร่  ส่วนราเชล  คนน้องนั้น เป็นคนสวย ยาโคบรักราเชล ลูกสาวคนน้อง     ยาโคบทำงาน 7 ปี  กว่าจะได้ราเชลมาเป็นภรรยาตามคำมั่นสัญญาที่ให้ไว้กับพ่อ  พอถึงวันแต่ง ขึ้นเรือนหอ ลาบันกลับหลอกให้ เลอาห์  พี่สาวมาเป็นภรรยาแทนน้อง โดยอ้างว่า  น้องแต่งก่อนพี่ไม่ได้  ยาโคบสู้ทำงานต่ออีก 7 ปีเพื่อจะได้ราเชล ที่ตนรักมาเป็นภรรยา  ทำให้ยาโคบได้ภรรยาสองคนโดยไม่ตั้งใจ  แถมสาวใช้ให้อีกสองคน   ผมเล่าให้สั้นลง  เพราะน้องกับพี่ แข่งกันมีลูก  ยาโคบได้ลูก 11 คน จากภรรยา 4 คน ได้ฝูงแพะแกะมากมาย ก่อนเดินทางกลับมายังปาเลสไตน์  ดินแดนพระสัญญา  

             ประมาณ 20 ปี ผ่านไป   

             ยาโคบต้องกลับมาเผชิญหน้า เอซาว พี่ชายที่ตนเคยแย่งคำอวยพรบุตรหัวปี จากพ่อมา  ยาโคบก็กลัวซิ  ยิ่งรู้ว่า  เอซาวจะมาพบตน วันรุ่งขึ้น พร้อมพวก อีก 400 คน  ก็อดคิดไม่ได้ว่า  โศกนาฏกรรมครั้งใหญ่อาจเกิดขึ้นในวันพรุ่งนี้    ขณะที่ตนกำลังก้าวไปอยู่ในเงื้อมมือพี่ชาย  ยาโคบไม่มีอะไรปกป้องเว้นแต่พระเจ้า   ครับ  ยาโคบจึงอธิษฐานอ้อนวอน ท่านบอกพระเจ้าด้วยว่า  ท่านขี้ขลาดแค่ไหน   

             และพระเจ้าได้ตรัสเป็นคำมั่นสัญญา ที่แสนประเสริฐว่า “เราจะทำดีแก่เจ้า และจะช่วยให้เชื้อสายของเจ้าดุจ เม็ดทรายที่ทะเล  นับไม่ถ้วน เพราะมีมาก”

             ผมชอบพระสัญญานี้มาก ผมเชื่อว่า   เป็นพระสัญญาสำหรับเราในปีนี้  “เราจะทำดีแก่เจ้า”  ไม่ว่าเราจะผ่านวิกฤติ  

 ผ่านร้อนผ่านหนาว ชีวิตลุ่ม ๆ ดอน ๆ  มาแค่ไหนอย่างไรในอดีต  พระองค์สัญญาว่า จากวันนี้ไป พระองค์จะทรงกระทำสิ่งดีให้เรา   

             ยาโคบท้าวความในอดีตให้พระเจ้าฟังว่า  ยี่สิบปีที่แล้ว  ก่อนที่ตนจากดินแดนนี้ไปยังเมโสโปเตเมียร์  ตนออกจากบ้านไปแต่ตัว  มีไม้เท้าอันเดียวเป็นสมบัติ  มาวันนี้พระเจ้าทรงประทานพระพรให้เหลือหลาย  ยาโคบมีครอบครัวใหญ่  มีฝูงแพะแกะ โค อูฐ อันเป็นสิ่งที่พระเจ้าทรงประทานให้ทั้งสิ้น  ยาโคบไม่ลืมตัว ทูลพระเจ้า แท้จริง ตนเป็นคนเล็กน้อยเหลือเกิน  ไม่ควรได้รับอะไรเลย  แต่พระองค์ก็ทรงมีพระเมตตาประทานให้  

            ผมย้ำน่ะครับ  พระองค์ตรัสว่า “เราจะทำดีแก่เจ้า”  วันที่กลับมา  ยาโคบยังไม่มีแผ่นดินในถิ่นนี้   ยังไม่รู้ว่าจะตั้งบ้านเรือนอยู่ตรงไหน  ไม่รู้ว่าจะชัยชนะเหนือศัตรูในคานาอันได้อย่างไร   อิสราเอล  ยังไม่เป็นประเทศ  ยังไม่รู้ด้วยว่าลูก ๆ จะใช้การได้แค่ไหน  ดู ๆ  หลายคนยังไม่ค่อยได้เรื่องได้ราว  อายุอานามของยาโคบเอง ก็แก่เฒ่าขึ้นทุกที  แถมเหตุการณ์เฉพาะหน้า  ยังไม่รู้อารมณ์โกรธของพี่ชายว่า ยังกริ้วอยู่แค่ไหน  แต่พระเจ้าตรัสว่า  “เราจะกระทำดีแก่เจ้า” 

           สถานการณ์รอบ ๆน่ะ มันไม่สำหลักสำคัญอะไรหรอก  ที่สำคัญคือ  สิ่งที่พระเจ้าทรงสัญญาต่างหาก  พระองค์ตรัสว่า “เราจะทำดีแก่เจ้า”  เราทั้งหลายก็เช่นเดียวกัน   ถ้าพระเจ้าอยู่ฝ่ายเราในปี 2018   ทรงสัญญาว่าจะให้สิ่งดีเกิดขึ้นกับเรา  แน่นอน  เราจะเป็นยิ่งกว่า แมวเก้าชีวิต  ตกน้ำไม่ไหล  ตกไฟไม่ไหม้   รบที่ไหน ชนะที่นั่น  ยึดดินแดนไหน ได้ครอบครองที่นั่น  คนจะได้รับการปลดปล่อย หลุดพ้นจากอำนาจของมารร้าย  จากความหวาดกลัว   จากเหล้ายาปลาปิ้ง  จากการพนัน    ผู้คนจำนวนมากจะรับการบำบัดรักษา  คนป่วยจะหายโรคด้วยอิทธิฤทธิ์ของพระเจ้า  จะมีคนงานเข้ามาสู่ท้องทุ่งของพระเจ้ามากขึ้น  ชีวิตของคนจะได้รับการเปลี่ยนแปลง  เจริญเติบโตขึ้นเป็นผู้ใหญ่เพราะพระวจนะคำ  พระเจ้าจะอวยพระพรการเงินของคริสตจักร   ให้มากเกินพอสำหรับการเก็บเกี่ยวครั้งยิ่งใหญ่   พระเจ้าจะใช้ผู้เล็กน้อยทำการของพระองค์อย่างอัศจรรย์   จะทรงเพิ่มทวีครู  ผู้เลี้ยง กลุ่มเซลล์  สถานประกาศ  คริสตจักร  และนักศึกษาในศูนย์ฝึกอบรมฯ  พระองค์จะทำการดีแก่เรา 

พระเจ้าทรงสัญญาไกลไปกว่า ที่ยาโคบทูลพระองค์ คืออวยพรลูกหลานที่ตามมาด้วย  “เราจะช่วยให้เชื้อสายของเจ้า ดุจเม็ดทรายที่ทะเล  นับไม่ถ้วน เพราะมีมาก”  ถ้าเราเห็นคุณค่าของพระองค์  อย่างยาโคบ  เห็นคุณค่าของการเป็นตระกูลพระพร  ปรารถนามันยิ่งกว่าชีวิต ทุ่มเท ไขว่คว้า  อยากได้  ยอมเหนื่อยยาก  พร้อมเอาทุกอย่างเข้ามาแลก  กล้าอดหลับอดนอน  อาบเหงื่อตากน้ำ  เพื่อให้แผ่นดินของพระเจ้ามาตั้งอยู่ เหมือนยาโคบ  พระองค์สัญญาว่า  เราจะเป็นต้นตระกูลแห่งพระพร  เราจะมีลูกเต็มบ้านหลานเต็มเมือง  พระเจ้าทรงสัญญาว่า จะช่วยให้เชื้อสายของผู้เชื่อมากมายทวีจนนับไม่ถ้วน  

              วันนี้  อิสราเอล เป็นประเทศ มีประชากรมากมาย   ยิ่งกว่านั้นอิสราเอลฝ่ายวิญญาณ ( โรม 4:11-12 )   หรือคริสเตียนทั่วโลกนั้น  มีมากมายเหมือนดาวบนฟ้า เหมือนเม็ดทรายที่ทะเลจริง ๆ “นับไม่ถ้วน  เพราะผู้เชื่อทั่วโลกมีมาก”  ครับ  ผู้เชื่อทั้งหลายกำลังมากขึ้นในประเทศจีน ในเกาหลี ในอัฟริกา ในละตินอเมริกา ในเอเชียใต้  ในทุก ๆ ประเทศทั่วโลก  ทั้งในประเทศไทยของเราด้วย  พระเจ้าทรงสัญญาให้เรามั่นใจว่า  ในปีใหม่นี้  พระองค์จะทำการดีกับเราทั้งหลาย  และทรงโปรดนำเราไปสู่การเพิ่มพูนยิ่ง ๆ ขึ้น  ขอเพียงให้เราเป็นนักสู้อย่างยาโคบ ที่พึ่งพระเจ้าเท่านั้น  

              ขอพระเจ้าอวยพระพรครับ