หนักก็เอา เบาก็สู้เมื่อพระเยซูอยู่ด้วย

ศบ.

“ข้าพระองค์อยู่ในเขา”  (ยอห์น 17:34)

          นี่คือตอนหนึ่งในคำอธิษฐานของพระเยซู    อันหมายถึง  พระเยซูเอง  ทรงอยู่ในชีวิตผู้เชื่อ อยู่ท่ามกลางผู้เชื่อ  สนิทสนม ใกล้ชิด  เช่นเดียวกับที่พระองค์  ทรงใกล้ชิดกับพระบิดา  พระเยซูทรงนำ เมื่อเรามืดแปดด้าน  ทรงหนุนใจเมื่อเราท้อถอย  ทรงเตือนสติเมื่อเราจะหลง  ทรงช่วยเหลือเกื้อกูลเราในยามคับขัน  ทั้งทรงฟื้นฟูจิตใจเมื่อเราตกต่ำ  ครับทรงช่วยเราเสมอ

          ผมเคยประสบภาวะว้าวุ่นใจในชีวิตส่วนตัว  สมัยเรียนหนังสือ กลัดกลุ้มเรื่องจะเรียนต่อที่ไหน  จะสอบเอ็นทรานซ์เข้ามหาวิทยาลัย  จะสอบได้หรือตก ก็ไม่รู้  นักเรียนเก่ง ๆ ก็รุมกันเข้ามาสอบแข่งขัน  สมัยนั้น  มหาวิทยาลัยเปิดอย่าง  มหาวิทยาลัย รามคำแหงยังไม่มี  มีแต่มหาวิทยาลัยปิด เช่น จุฬา ธรรมศาสตร์ มหิดล เกษตร เชียงใหม่   ส่วนมหาวิทยาลัย ที่ขอนแก่น และที่สงขลาก็ยังไม่มี    ทุกคนต้องสอบเข้าอย่างเดียว สนามเดียว คนสอบตก ก็เคว้ง  ไม่มีที่เรียน   แปลว่าไปเดินเตะฝุ่น หาโรงเรียนติวตามห้องแถว อีกปีนึง  รอสอบใหม่ปีถัดไป  ถ้าปีถัดไปสอบตกอีก  ก็แปลว่า เคว้งอีกปี อายุก็มากขึ้นไปเรื่อย ๆ  อีกอย่างหนึ่ง  คือ วิชาที่ชอบ อาจไม่ได้เรียน  ส่วนที่สอบได้  ได้เรียนก็อาจไม่ชอบ  

           ถ้าความไว้วางใจในพระเจ้า ไม่มี  ให้ผมคิดเอง แปลนเอง พยายามเอง ความว้าวุ่นเหล่านี้ผมก็สู้ไม่ไหว                                             เมื่อเรียนเกษตรอยู่ปีหนึ่ง อีกปีก็ออกมาสอบเข้าคณะเภสัชศาสตร์  ม. มหิดล  พอเรียนจบเภสัช  ผมก็ออกมาทำงาน  ผมก็เผชิญเรื่องให้ว้าวุ่นอีก เภสัชกรสามารถออกไปทำงานได้หลายช่องทาง เช่น  ทำงานที่โรงงานผลิตยา  ทำงานจ่ายยาที่โรงพยาบาล  เป็นเภสัชวิจัย  เป็นอาจารย์  เปิดร้านขายยาเอง หรือ เป็นเซลแมน ดีเทลยา(ขายยา)  อารามที่ผมอยากได้เงินเยอะ ๆ  ผมก็มุ่งไปเป็นผู้แทนขายยา  ตอนสมัครงาน  ผมก็ว้าวุ่นอยู่พอควร  พอมีบริษัทหนึ่งเปิดรับผู้แทนขายยา  เพื่อนๆ รุ่นเดียวกัน  ทั้งรุ่นพี่ที่จบปีก่อน ๆ ที่ยังไม้ได้งาน หรือรุ่นพี่ที่อยากเปลี่ยนงาน ก็พากันมาสมัครเข้าที่เดียวกัน  เรานั่งรอบริษัท สัมภาษณ์เป็นแถว ในขณะที่บริษัทรับคนเข้าทำงานแค่  2  คน เราแข่งกันแม้แต่จะเข้าไปทำงาน  ผมจะเอายังไงกับชีวิตการงานของตนเอง  พระเจ้าเท่านั้นทำให้ใจผมสงบลง

 เมื่อเข้ามารับใช้พระเจ้า พระเจ้าก็สอนผมให้วางใจพระองค์อีก   คริสตจักร มีพระเยซูเป็นเจ้าของ  ผมเป็นแค่คนงานของพระองค์  ผมก็เรียนเรื่องนี้มากยิ่งขึ้นกว่าก่อน  คริสตจักรมีปัญหาวุ่น ๆ ให้คิดโดยตลอด  ปัญหาภายนอก เมื่อเราประกาศ  ถูกการต่อต้าน มีเงินไม่เพียงพอ  คนงานไม่พอ  ผู้เชื่อใหม่ถูกข่มเหง  ผู้คนเฉยเมยต่อพระกิตติคุณ  ส่วนปัญหาภายใน  ก็มีความขัดแย้ง  เข้าใจผิด   ขาดคนร่วมมือ   ผนวกกับ มารก็โจมตีคริสตจักรด้วย  ถ้าคริสตจักรไม่คิดก้าวหน้า  ไม่คิดเพิ่มพูน ขยาย  มารก็คงนิ่ง แต่เมื่อคริสตจักรมุ่งเพิ่มพูน ปัญหาก็ติดตามเรามาเป็นเงาตามตัว  พระเจ้าก็สอนให้ผมวางใจพระองค์  

        วันนี้  เราตั้งเป้าตามพระประสงค์ว่า สู่ปี 2020 มุ่งเพิ่มพูนทั่วไทย  เมื่อมุ่งหน้าไป เราจะชนะปัญหา เพราะพระองค์ประทับอยู่ด้วย           

         ผมคิดถึง  พระเยซูทรงชวนสาวกลงเรือ  และบอกพวกเขาว่าให้เราไปยังฟากข้างโน้น  ครับ  ที่เมืองเกราซา มีคนต้องการความช่วยเหลือ  พวกสาวกก็ลงเรือ มุ่งหน้าไปยังฟากข้างโน้น  พอไปถึงกลางทะเล  เรือก็พบพายุหนัก เกือบจมลงกลางทะเล  ดีทีพวกเขามีพระเยซู อยู่ในเรือ  ผมเคยเขียนเพลงบทนี้  วันนี้ เอามาให้อ่านกันอีกที

  1.  พระเยซูคริสต์  กับลูกศิษย์ลงเรือ ข้ามฟากตอนเหนือ  กาลิลาย  เราได้เห็นเด่นชัด  ทำการอัศจรรย์  เลี้ยงคนกว่าห้าพัน      หญิงชาย  ให้เราข้ามไปฝั่งโน้น  ฝั่งไกลโพ้น นที  เพราะว่ามันยังมี  คนหาย  เรือแล่นลิ่วลอยล่อง   ไปในท้องทะเล    สาวก   ฮา   เฮ   แสนสบาย

      กางใบผูกปม  รับลมอ่อนอ่อน  เหนื่อยหายคลายผ่อน   แรงพาย   พระเยซูประทับ  บรรทมหลับในเรือ  ลมระรวยช่วยเอื้อ   พักกาย   ชีวิตดั่งนาวา  มุ่งหน้าคลาไคล  พระเยซูอยู่ท้าย   เรือเอย   ชีวิตดั่งนาวา  มุ่งหน้าคลาไคล   พระเยซูอยู่ท้าย           เรือเอย

  2.  มาถึงกลางทะเล   สาวก เฮ ไม่ออก  ครึ้มทั้งเมฆทั้งหมอก  เร่งพาย  ท้องฟ้ามืดครึ้ม  กระหึ่มเสียงพายุ   ฟ้าฝนลั่นดันดุ        โปรยปราย   เอ้า คลื่น คลื่น น่ะพ่อคลื่น ลมคลื่นสาดซัด จะพายวาดพายงัด  ไม่ไหว   คลื่นสูงกว่าลำ  น้ำสูงกว่าเรือ        กระหน่ำจะคว่ำเรือ    ใจหาย

     ยากอบลั่นอันดรูว์   อยู่ใกล้กระโดง  ปลดลดเชือกโยง    เก็บใบ   คลื่นซัดเรือโยน  ซีโมนตะโกนบอก ช่วยวิดน้ำออก        น่ะพวกนาย  บาโธโลมิว     มัทธิว โธมา    อันดรูว์ ยูดา  โวยวาย   ถังมีที่ไหน   ใช้อะไรวิดหรือ    ก็วิดกะมือ     อย่าโวยวาย

    ยอห์นคุมหางเสือ   หัวเรือปะทะคลื่น  ลมพัดสบัดฝืน  ไปซ้าย   คุมเรือไม่อยู่    สู้คลื่นฝืนลม   กลัวเรือจะล่ม   ขวัญหาย     เหงื่อโซกเหงื่อซก   สาวกพรั่นพรึง    น้ำลึกนึกถึง    ความตาย     คริสเตียนประสบ   พบอันตราย  วุ่นโว้ยโวยวาย   เสียจริงเอย

 3.  สาวกลืมสนิท  พระคริสต์ประทับ  ทรงบรรทมหลับ   เคียงกาย   รีบปลุกพระองค์   ขอทรงโปรดช่วย   พวกเราจะม้วย        จมหาย  ไฉนพระองค์   มิทรงทุกข์ร้อน   เราจะลับดับมรณ์   ถึงตาย  พระองค์ทรงยืน  ยื่นพระหัตถ์ห้าม  พายุเกรงขาม           แพ้พ่าย

       คลื่นลมสยบ  สงบนิ่งเงียบ  ทะเลสาบราบเรียบ ง่าย  ง่าย  สาวกตกตะลึง  ทึ่งในพระคริสต์  พระองค์ทรงฤทธิ์   ยิ่งใหญ่     พระเยซูตรัสถาม  ความเชื่อเฟื่องฟู   วันนี้มีอยู่   ที่ไหน   พายุกระหน่ำ   มากล้ำมากลาย   พระคริสต์สถิตใกล้    ท่านเอย     

4.   พายุชีวิต   มาทุกทิศทุกทาง  แทบดับอับปาง   มากหลาย  คนรักห่างเหิน  หมางเมินห่างเหงา แถมยังเมาเหล้า  อย่าเศร้าใจ   คนเข้าใจผิด  เพื่อนสนิทออกห่าง สามีคิดต่าง  ไม่เป็นไร

   ฝนแล้งแห้งผาก   ข้าวยากหมากแพง  อดอยากปากแห้ง   อย่าท้อใจ   เงินหมุนไม่ทัน   เปันผลไม่มา    น้ำมันขึ้นราคา        อย่าใจหาย  ลูกสอบไม่ผ่าน   เอ็นทร้านซ์ไม่ติด   พวกด่าว่าผิด  ช่างปะไร   บ้านหมดเงินเก็บ   ลูกเจ็บลูกป่วย  มิมีใครช่วย    อย่าโวยวาย

   คนรักตายจาก   พรากลูกตัวเล็ก  คนโตก็ยังเด็ก   อย่าตกใจ  เมื่อพบปัญหา   อย่าเต้นเป็นลิง  นอบนบสงบนิ่ง  วางใจ       อย่าลืมพระองค์   ทรงห้ามพายุ   ไอ้เรื่อง ดุ  ดุ   จะหายไป  พบทุกข์คราวใด  ให้อธิษฐาน   เรื่องปาฏิหารย์   เกิดได้

   พายุกระหน่ำ  มากล้ำมากราย  พระคริสต์อยู่ใกล้  ท่านเอย   

           ผมเคยอยู่ในอาการเหมือนพวกสาวก  เหงื่อโซกเหงื่อซก  อกหวั่นพรั่นพรึง   แต่พระเจ้าสอนให้วางใจ ที่สำคัญคือ พระเยซูประทับในนาวาลำนี้  

“เราอยู่ในเขา” (ยอห์น 17:20)    อีกตอนหนึ่งพระองค์ตรัสว่า “ด้วยว่ามีสองสามคนประชุมกันที่ไหน ๆ ในนามของเรา  เราจะอยู่ท่ามกลางเขาที่นั่น” (มัทธิว 18:20)  

           วันนี้พี่น้องออกไปประกาศอย่างห้าวหาญ  อธิษฐานเผื่อผู้ป่วย  ถ้าพระองค์ไม่ช่วย ไม่ทำการอัศจรรย์ เมื่อเราวางมือรักษาคนเจ็บคนป่วย  ถ้าไม่มีหมายสำคัญอันใดเกิดขึ้น  ใครจะเชื่อ  แต่พระองค์ทรงสถิตอยู่ด้วย  ทรงพิสูจน์ให้เห็นว่า  พระองค์คือประมุขของคริสตจักร  พระองค์ทูลพระบิดาว่า “เพื่อโลกจะได้รู้ว่า  พระองค์ทรงใช้ข้าพระองค์มา  และพระองค์ทรงรักเขา  เหมือนดังที่พระองค์ทรงรักข้าพระองค์” (ยอห์น 17:23)  ผมกำลังสอนหนังสือกิจการ  ผมอดตื่นเต้นไม่ได้  ที่พระเยซูทรงสนับสนุนงานที่เหล่าสาวกออกไปรับใช้   สอดคล้องกับ มาระโก 16:20  “พวกสาวกจึงออกไป เทศนาสั่งสอน ทุกแห่งทุกตำบล  และพระเจ้าทรงร่วมงานกับเขา”  ดังนั้น ขอให้ หนักเราก็เอา เบาเราก็สู้     เพราะเรามีพระเยซูอยู่ด้วย ไง

              ขอพระเจ้าทรงอวยพระพรครับ