ข้ามภูเขาลูกใหม่ด้วยความเชื่อ

 คำเทศนา รอบแรก 

ผป. ทิฆัมพร

สดุดี 121:1-2 ข้าพเจ้าเงยหน้าดูภูเขา ความอุปถัมภ์ของข้าพเจ้ามาจากไหน   ความอุปถัมภ์ของข้าพเจ้ามาจากพระเจ้าผู้ทรงสร้างฟ้าสวรรค์และแผ่นดินโลก

               ช่วงวิกฤติโควิด 19 พวกเราต้องแยกกันร่วม 3 เดือน แต่ความรักพระเจ้ามิได้หายไป  วิกฤติทำให้เกิดสิ่งใหม่ที่เราไม่เคยพบ เราไม่เคยคิดว่า  จะมีคนติดเชื้อมากกว่า 10 ล้าน และเสียชีวิตมากกว่า 500,000 คน  ทั้งเรื่องนี้คงไม่จบเร็ว จะมีปัญหาเศรษฐกิจตามมา ธุรกิจหยุดไปจะมีอะไรตามมา เราต้องมั่นคง  เรากังวล ไม่รู้อนาคต เปรียบดั่งภูเขาลูกใหญ่ที่เราต้องเผชิญ

ความช่วยเหลือนี้มาแต่ไหน  ผู้เขียนสดุดีกล่าวว่า   ความช่วยเหลือมาแต่พระเจ้า  

                ขอยกตัวอย่างเรื่องดาวิด และโกลิอัท   ดาวิดตัวเล็ก  แต่โกลิอัทสูงเหมือนยักษ์  เขามาท้าทายกองทัพของอิสราเอล  ทั้งสอง ต่อสู้กันตัวต่อตัว  ดาวิดเป็นตัวแทนของอิสราเอล โกลิอัท เป็นตัวแทน ของชาวฟะลิสเตีย  ใครชนะเขาก็ชนะทั้งประเทศ  มองดูเปรียบกันแล้วสู้กันไม่ได้  วันนี้เรามองปัญหาวิกฤติ  เรามองไม่ข้ามเหมือน คนอิสราเอลมองไม่ข้ามยักษ์ใหญ่  ดาวิดมองต่าง เขาไม่คิดถึงตัวเอง เขาไม่กลัวตาย  แต่มองว่า การไม่สู้พระเจ้ากำลังเสียเกียรติ  ดาวิดมองที่พระเจ้า  ยักษ์เปรียบดั่งสัตว์ตัวหนึ่งเท่านั้น  ดาวิดสร้างพื้นฐานโดยเชื่อพระเจ้า  มิใช่ความกล้าสามารถของเขา  แต่มาจากพระเจ้า  เรามักหาวิธีตามอย่างของเรา ขอยกตัวอย่างตัวเอง  เป็นบทเรียน  ผมผ่านภูเขาลูกแรกมาแล้ว  ผมเป็นอย่างคนอิสราเอล  มันเป็นปัญหาใหญ่มาก ไม่เคยพบมาก่อน  แย่แล้ว  พระเจ้าในอดีต พระองค์คือผู้มาช่วยแก้ปัญหา  แต่คราวนี้ ผมสรุปว่า ไปไม่ไหว  ทุรนทุราย ผมทุกข์นานเป็นปี 

                ผมยอมแพ้ ขอโทษ ยอให้ได้เริ่มใหม่ “พร้อมเชื่อฟังทุกอย่าง”  ตอนนั้น อจ.สมเกียรติ  มาขอให้ผมเทศน์คืนวันศุกร์   ผมสัญญาพระเจ้าแล้ว  จึงยอมรับ  การเทศน์ต้องเตรียมตัว ต้องอ่านพระคำ  ผมมีโอกาสวิเคราะห์ตัวเอง ความสัมพันธ์ระหว่างผมกับพระเจ้าดีขึ้น  ประมาณ 6 เดือน  พระองค์ฝึกให้ผมเชื่อฟัง  ฟังการทรงนำ  พระองค์ช่วยผมในวิธีที่ผมไม่คิดมาก่อน  อย่างอัศจรรย์  เป็นความรักยิ่งใหญ่ ผมเห็นความรักแท้จริงที่พระองค์ประทาน  ผมเช้าใจ และเชื่อพระองค์มากขึ้น  วันนี้เรามาเจอภูเขาลูกที่สอง คราวนี้ ผมไม่หวั่นเกรง รู้ว่าเราต้องทำสิ่งที่พระเจ้าพอพระทัย