คำเทศนาวันอาทิตย์ที่ 12 พฤศจิกายน 2006 บทเรียนจากโยนาห์ ผู้ประกาศ ศจ.สมเกียรติ กิตติพงศ์ โยนาห์ 1:1-17; 2:1-2, 10; 3:1-5, 10 ให้เราประกาศ เพราะพระกิตติคุณเป็นฤทธิ์เดช

โยนาห์ เป็นผู้เผยพระวจนะ คนที่ 5 ในหมวดผู้พยากรณ์น้อยในพระคัมภีร์เดิม หลายคนเรียกเขาว่าเป็นผู้เผยแพร่ข่าวประเสริฐ หนังสือโยนาห์มีเพียง 4 บท จะขอพูดถึงเป็นข้อๆดังนี้

1.พระเมตตาของพระเจ้านั้นยิ่งใหญ่ นีนะเวห์ เป็นนครใหญ่ อยู่ในประเทศอิรักในปัจจุบัน สมัยนั้นชาวเมืองชั่วช้ามาก ทำความผิดบาปทุกย่าง พระพิโรธของพระเจ้าก็พลุ่งขึ้นต่อนครนี้ พระเจ้าตรัสว่า “ความชั่วของเขาทั้งหลายได้ขึ้นมาถึงเราแล้ว”(โยนาห์ 1.2) เวลาเมืองใดทำความชั่วช้าทั่วไป จะทำให้พระเจ้าทรงพระพิโรธ ปกติพระเจ้าทรงกริ้วช้า แต่เมื่อเขาทำความผิดบาปไม่หยุด ขยายกันทวียิ่งขึ้น พระพิโรธของพระเจ้าต่อเมืองที่ทำความผิดก็จะยิ่งทวีขึ้นๆ จนในที่สุด พระเจ้าสุดทน เหมือนน้ำล้นแก้ว เพื่อไม่ให้บาปแผ่ขยายต่อไป พระเจ้าก็จะลงโทษเขา ตัวอย่างเช่น โสโดม โกโมราห์ หรือสมัยก่อนน้ำท่วมโลก แต่พระเจ้าก็ทรงมีพระเมตตากรุณา ความเมตตาของพระเจ้าแสดงออกโดยการ ส่งผู้ประกาศที่เหมาะสมไปประกาศกับเขา เพื่อเขาจะได้กลับใจใหม่ และคราวนี้พระองค์ทรงเลือกส่งโยนาห์

โยนาห์ไม่อยากไป เขากลียดนีนะเวห์ ชาวนีนะเวห์เคยยกกองทัพมารบกับยิว เคยชนะยิวและกวาดต้อนผู้คนไปเป็นเชลย โยนาห์ไม่ชอบ แต่พระเจ้าก็เมตตาผู้กระทำผิดและทรงปรารถนาให้เขามีโอกาสกลับใจใหม่ ความรักความเมตตาของพระเจ้ายังมีกับคนในปัจจุบัน พระองค์เปิดโอกาสให้เสมอ
2. คุณสมบัติของโยนาห์ ผู้ประกาศ
ผมเรียนเรื่องโยนาห์มาตั้งแต่เป็นเด็ก ผมคิดถึงโยนาห์ ไปในทางไม่ดีเท่านั้น แต่คิดพิจารณาจริงๆ โยนาห์ก็มีบุคลิกลักษณะที่ดีหลายประการ
1) โยนาห์เชื่อพระเจ้า
ผู้ประกาศหรือใครก็ตามที่เป็นพยานเรื่องพระเยซูต้องมีความเชื่อศรัทธาในพระองค์ ถ้าเราไม่เชื่อเราจะนำคนมาเชื่อได้อย่างไร โยนาห์เชื่อพระเจ้า พระเจ้าผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์
พระผู้สร้างยิ่งใหญ่ (1:9) “ข้าพเจ้าเป็นคนฮีบรู และข้าพเจ้ายำเกรงพระเยโฮวาห์พระเจ้าแห่งฟ้าสวรรค์ ผู้ทรงสร้างทะเลและแผ่นดินแห้ง” เมื่อเราเป็นพยาน ประกาศพระกิตติคุณ คุณสมบัติเบื้องต้นของเรา คือ เราต้องมีศรัทธาในพระเจ้า
2) โยนาห์เชื่อในพระเมตตาของพระเจ้า
ท่านวางใจในพระลักษณะของพระองค์ ท่านเชื่อมากเสียด้วย นี่เป็นเหตุผลที่ท่านหนี และไม่ปรารถนาที่จะไปประกาศที่นีนะเวห์ พอชาวนีนะเวห์กลับใจจริงๆ โยนาห์กลับฉุน ไม่พอใจ ท่านกล่าวถึงการที่ท่านรู้ดีในพระลักษณะของพระเจ้า “นี่แหละ
เป็นเหตุให้ข้าพระองค์ได้รีบหนีไปยังเมืองทารชิช เพราะข้าพระองค์ทราบว่า “พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าผู้กอปรด้วยพระคุณ และทรงพระกรุณา ทรงกริ้วช้า และบริบูรณ์ด้วยความรักมั่นคง และทรงกลับพระทัยไม่ลงโทษ” เราวางใจในพระลักษณะอันเปี่ยมด้วยพระคุณและความรักมากแค่ไหน
3) จริงจัง
โยนาห์จริงจังกับความคิดเห็นของตน เวลาตนปักใจเรื่องนีนะเวห์ ท่านก็ไม่ยอมไปหัวเด็ดตีนขาด เปาโลเป็นคนอย่างนี้ เมื่อท่านไม่เห็นชอบกับคริสเตียน ท่านต่อต้าน เมื่อท่านเชื่อพระเยซู ท่านทุ่มชีวิตหมดตัว เราต้องเป็นคนจริง จริงจังกับสิ่งที่เราเชื่อ
4) กล้าเผชิญความจริง
ในกำปั่นที่กำลังโต้พายุ ชาวเรือค้นหาคนผิด โยนาห์รีบบอกคนเหล่านั้น
ตนคือคนผิด ตนเป็นต้นเหตุ ขอให้จับตนโยนลงในทะเล เป็นไรก็เป็นกัน

คุณสมบัติของโยนาห์ที่ไม่ควรเอาอย่าง คือ
1) โยนาห์ไม่รักคนบาป
เขาไม่รักชาวนีนะเวห์ เขาอยากให้พระเจ้าลงโทษด้วยซ้ำ ใจอย่างนี้ไม่ดี
เราต้องรักคนที่เรานำ และช่วยเขาด้วยใจรัก
2) โยนาห์ดื้อดึง
เวลาที่พระเจ้ามีพระบัญชาให้โยนาห์ไปนีนะเวห์ท่านปฏิเสธ เราไม่ควรปฏิเสธ
เวลาที่พระเจ้ามีพระบัญชาให้เราทำอะไร ไปที่ไหน

เวลาโยนาห์ขัดขืน เขาต้องพบกับพายุใหญ่ ครับ ท่านมีแต่ลงอย่างเดียว ตั้งแต่คิดขัดขืนพระเจ้า
จากที่ที่ท่านอยู่ท่านลงไปท่าเรือ จากท่าเรือท่านลงไปในเรือ จากเรือท่านลงไปใต้ท้องเรือ จากใต้ท้องเรือท่านลงไปสู่ท้องทะเล จากท้องทะเลท่านลงไปอยู่ใต้ท้องปลา คนที่หนีพระเจ้าไม่เคยขึ้นเลย แต่พอเราเชื่อฟังก็เกิดตรงกันข้าม เมื่อโยนาห์ยอมไปประกาศที่นีนะเวห์ ในคำบัญชาคำรบสอง ผลคือคนกลับใจทั้งเมือง นี่ขนาดว่าท่านไปประกาศแบบเต็มใจน่ะครับ คนยังกลับใจทั้งเมือง ถ้าเราเต็มใจก็ยิ่งเกิดผลดียิ่งกว่ามิใช่หรือ