คำเทศนาวันอาทิตย์ที่ 19 กันยายน 2010 จ.จงของเปโตร โดย อ.สุชาติ  ชัชวาลย์ปรีชา

1 เปโตร 2:11-16              เปโตรเขียนหนังสือถึงคริสเตียนที่ถูกข่มเหงว่า เพราะความเชื่อเมื่อพวกสาวกอยู่ภายใต้เจ้าเมืองที่ข่มเหง กฎหมายที่กดขี่ พระเจ้าสอนให้คริสเตียนยอมฟัง แต่ท่านให้กำลังใจ  เวลาเราพบการข่มเหง ห้ามมานมัสการ เราจะทำอย่างไร สมัยนั้น จักรพรรดิเนโร ข่มเหงคริสเตียน พระองค์ฆ่าคริสเตียนด้วยคมดาบ การตรึง ท่ามกลางการข่มเหงเปโตรหนุนใจพี่น้อง ขอยกตัวอย่าง ภรรยาทำงานในกรมศุลกากร ต้องอยู่ท่ามกลางการคอรัปชั่น   เปโตร สอนว่า ผู้อาศัยในโลกอย่างโลก ไม่ใช่บ้านเกิดเมืองนอน (11) สวรรค์ต่างหาก เป็น บ้านถาวร   ให้เว้นจากตัณหาของเนื้อหนัง ซึ่งเป็นข้าศึกต่อจิตวิญญาณ (11) ให้เราใช้ชีวิตให้เป็นประโยชน์ ไม่ใช่อยากได้นั่นได้นี่  ภรรยาของผมเลือกอยู่ในที่ ๆ ไกลจากเรื่องการรับเงิน ลูกชายของผมปฏิเสธ ที่จะไปอยู่กับเพื่อนที่จัดวันเกิด ใน วงเหล้า จงรักษาความประพฤติอันดีของท่าน ในหมู่คนต่างชาติ (12) การไม่ทำบาป การพูดจริง น่าจะปรากฏในท่ามกลางคนที่ไม่เชื่อพระเจ้า จงน้อมยอมฟังคำบังคับบัญชาที่มนุษย์ตั้งไว้ ทุกอย่าง ผ13) ทุกวันนี้ มีกล้องติดอยู่หน้าไฟแดง ไว้จับคนที่ฝ่าฝืนกฎหมาย เราที่เป็นคริสเตียน ควรเคารพกฎหมาย เช่น เมื่อเราอยู่ในมหาวิทยาลัย ในคริสตจักร จงดำเนินชีวิตอย่างคนมีเสรีภาพ (16) ผมเคยกลัวตาย กลัวผี วันนี้ไม่กลัว แต่ อย่าใช้เสรีภาพนั้น เป็นข้ออ้าง เพื่อกระทำชั่ว จงให้เกียรติแก่ทุกคน (17) อย่าชิงดีชิงเด่น แต่จงถือว่าคนอื่นดีกว่าตัว จงรักบรรดาพี่น้อง (17) ถ้าผมรักสมาชิกน้อยกว่าลูกชาย ผมไม่เหมาะที่จะทำงานอภิบาลศิษย์ เวลาพ่อแม่ (G) ฝ่ายวิญญาณ ซักไซ้ไล่เลียงถามเราอย่าเพิ่งหงุดหงิด จงยำเกรงพระเจ้า (17) ในยุคของเรา ก็ยำเกรงพระเจ้า จงให้เกียรติแก่มหาจักรพรรดิ (17) เราควรยกย่อง ให้เกียรติในหลวง              _________________________________