|
คำเทศนาวันอาทิตย์ที่ 22 สิงหาคม 2010
อพยพ 14:10-15
ผมได้เคยแบ่งปันเรื่องนี้มาแล้ว ทั้งหมดมี 4 หัวข้อด้วยกัน 2 หัวข้อแรกผมได้กล่าวมาแล้ว คือ
(1) อย่ากลัวเลย พระเจ้าบอกให้คนอิสราเอล ไม่มีความหวาดกลัว เมื่อเขามาถึงทะเลแดง ที่เป็นทางตัน และยังมีกองทัพของฟาโรห์ติดตามมาพร้อมบด ขยี้พวกเขา พระเจ้าทรงช่วยเขาให้รอดตาย โดยเอาเลือดทาประตูบ้าน เมื่อทูตแห่งความตายประหารบุตรหัวปีชาวอียิปต์ และรอดตายที่ทะเลแดง
(2) มั่นคงไว้
ให้มีความมั่นคงในพระเจ้า เมื่อวิกฤติการมาเผชิญเรา
(3)ให้คอยดูความรอดจากพระเจ้า (13)
สงบ ไม่บ่น ท้อแท้ ท้อถอย ต่อว่าผู้นำ ให้เราพักสงบในพระเจ้า และดูว่าพระเจ้ากระทำอะไร
“ท่านทั้งหลายจงสงบอยู่เถิด” (14)
คนยิวเดินทางจากคานาอัน เข้าไปอยู่ในอียิปต์ 70 คน ตั้งแต่สมัยของยาโคบ 430 ปีพวกเขาสืบพืชพันธุ์ ทวีขึ้น จนมีประชากรมากเป็นล้าน ฟาโรห์กลัวยิวจะเข้ามาครองเมือง จึงกดขี่ข่มเหงพวกเขา ชาวยิวร้องขอความช่วยเหลือจากพระเจ้า พระเจ้าโปรดให้เด็กคนหนึ่ง คือโมเสสคลอดมา,โดยความเชื่อของพ่อแม่ โมเสสได้เป้นบุตรธิดากษัตริย์ ฟาโรห์ เมื่อโตขึ้นโมเสสต้องหนีไปอยู่ที่มีเดียน โมเสสอยู่ที่นั้นในถิ่นทุรกันดาร 40 ปี ต่อมาทรงนำโมเสสกลับมา นำคนยิวออกจากอียิปต์พระเจ้าใช้เวลากับโมเสส ทรงเตรียมชีวิตของโมเสสเพื่องานใหญ่ พระเจ้าต้องการใช้เวลาเพื่อสร้างตัวเรา สำหรับงานใหญ่ด้วย พระองค์ทรงพร้อมนำเรา
สุภาษิต 3:6 จงยอมรับรู้พระองค์ทุกทางในชีวิตของเจ้า และพระองค์จะทรงกระทำให้วิถีของเจ้าราบรื่น
ผมเองเคยไปสร้างวังกุ้ง 6-7 เดือน ผมไม่เข้าใจ ผมเรียนหลายอย่าง การบริหารงาน บริการคน ถึงวันนี้บทเรียนเหล่านั้นเป็นประโยชน์กับงานบริหาร บริษัทในปัจจุบัน
สุภาษิต 5:21 “เพราะว่าทางของคนก็อยู่ในสายพระเนตรพระเจ้า และพระองค์ทรงเฝ้าดูวิถีทั้งสิ้นของเขา”
การรอคอย พักสงบ ทำให้เราทราบว่าพระองค์จะทรงทำอย่างไร
(4) ก้าวไปข้างหน้า (15)
แต่ละคนใช้เวลารอคอยไม่เท่ากัน แต่จากนั้น ก็ก้าวต่อไป มนุษย์ทำงานร่วมกับพระเจ้า โมเสสยื่นมือ ยกไม้เท้าขึ้น และพระเจ้าให้ทะเลแดงแหวกออก เราจะไม่อยู่เฉย แต่จะก้าวออกไป ผมเคยมีประสบการณ์ อยากทำงานชิ้นหนึ่ง ผมต้องทำงานวันศุกร์ ในเวลาเดือนเศษ งานสำเร็จ
ในอพยพ 13:17-18
ถ้าคนยิวเดินทางไปยังแผ่นดินของชาวฟิลิสเตีย ทั้ง ๆ ที่เป็นทางสั้นกว่า พระเจ้าทรงทราบดีว่า ถ้าพวกเขาพบสงครามเขาจะท้อแท้ จึงทรงนำเขาลงไปทางซีไน เพื่อฝึกระเบียบวินัย บางครั้งพระเจ้าให้เราเสียเวลาเพื่อปรับปรุงชีวิตของเราเมื่อเดินไปกับพระเจ้า พระองค์ให้เราพึ่งพาพระเจ้า
สุภาษิต 6:16-19
สุภาษิต 11:24 “บางคนยิ่งจำหน่ายยิ่งมั่งคั่ง บางคนยิ่งยึดสิ่งที่ควรจำหน่ายไว้ยางขัดสนก็มี”
สรุป เมื่อชีวิตเราเจอทางตัน จนมุม แต่เราไม่จนตรอก เมื่อมีพระเจ้าเราไม่มีความกลัว ในพระเจ้ามีทางออกเสมอ มีเวลาที่จะรอคอยพระเจ้าอย่างสงบ บาปที่เกาะแน่น ท่ามกลางวิกฤติที่หนักอย่ากลัว ดูว่าอะไรที่ถ่วงเราอยู่ ตุ้มที่ถ่วงอยู่ สารภาพกับพระเจ้า ขอเราที่จะไม่สะดุด เมื่อถึงเวลาพระเจ้าจะประทานสติปัญญา ตาใจ มีหูที่ไว ในการเปลี่ยนแปลง เราจะมีกำลัง ก้าวเดิน ในการปรนนิบัติรับใช้พระเจ้า ขอพระเจ้าอวยพระพรพี่น้อง
|
