เปาโลกำชับทิโมธี คำเทศนาวันอาทิตย์ที่ 4 พฤษภาคม 2008 อจ.สุชาติ ชัชวาลปรีชา ( 2 ทิโมธี 4:1-5 )

เปาโลติดคุกอยู่ที่กรุงโรม และท่านเขียนจดหมายฉบับนี้ในวาระสุดท้ายของท่าน ท่านคิดถึงศิษย์ 2 คน คือ ทิตัส กับ ทิโมธี จดหมายบับนี้ ท่านเขียนถึงทิโมธี ซึ่งอยู่ที่คริสตจักรเอเฟซัส ท่านเป็นห่วงคนทั้ง หลาย โดยเฉพาะคริสเตียน เพราะมีคำสอนผิดแพร่หลายมาก เปาโลกำชับ หนักแน่น ใช้คำว่า “ต่อพระพักตร์พระเจ้า และพระเยซูคริสต์ ผู้ทรงพิพากษาคนเป็น และคนตาย แสดงว่าท่านจริงจังมาก ท่านกำชับ เรื่องอะไรบ้าง? (1) ให้ประกาศพระวจนะ (4:2) เรามีความรู้พระวจนะมากกว่าคนอื่น ให้ขะมักเขม้น เมื่อมีโอกาส และไม่มีโอกาส สนับสนุนผู้อื่น,ถวายทรัพย์ ชักชวนด้วยเหตุผล ขะมักเขม้น แปลว่า รีบทำ,ตั้งใจทำ กระทำจริงจัง

(2) เตือนสติ ตักเตือนให้อดทนอยู่เสมอในการสั่งสอน ที่มีหลัก
ตัวอย่าง การสอนเรื่องความมั่งคั่ง,เรื่องการถือศีลอด สอนสิ่งที่ถูกต้อง อยากรู้จักธนบัตรเก๊ต้องรู้จักธนบัตรจริง
เวลาเรามีโปสเตอร์มาติดที่โบสถ์ ใครเป็นคนเตือนสอน เราต้องอิงหลักพระคัมภีร์เสมอ เราต้องมีชีวิตสมดุล
(3) จง 4 จง
3.1จงหนักแน่นมั่นคง (5)
เมื่อผมสอนเรื่อง การยอมฟัง ผมต้องยอมฟังก่อน
3.2 จงอดทนต่อความทุกข์ยาก
3.3จงทำหน้าที่ของผู้ประกาศข่าวประเสริฐ
3.4จงทำพันธบริการให้สำเร็จ
Click เพื่อฟังคำเทศนาที่นี่

Follow @bfcbkk	Tweet to @bfcbkk Visitor 191