เจ็ดคูณเจ็ดสิบ
อ. ปริญญา เกื้อหนุน
การให้อภัยทำไมต้องทำ เราจะสุขล้ำไม่น้ำตาไหล
เราต้องลืมเรื่องขัดเคืองไดๆ อย่าค้างไว้ในใจถูกทำลาย
เศร้าสร้อยเคียดแค้นมันแสนไม่ดี อึดอัดทั้งปีไม่มีจะหาย
สุขภาพยู่ยี่ใจนี้วุ่นวาย นอนหลับไม่ได้วุ่นวายทั้งคืน
พระเจ้าสอนไว้จำได้หรือไม่ เจ็ดคูณเท่าไรอภัยยิ้มรื่น
จงลบความแค้นความอยากเอาคืน หยัดยืนฝ่าคลื่นยิ้มชื่นได้ชัย
ทูลขอพลังกำลังต่อสู้ ไม่ให้มารอยู่ปิดประตูขับไส
เราพบอุปสรรคทุกข์ยากเพียงได จงมอบไว้ในพระทัยพระองค์
การให้อภัยยิ่งใหญ่สุดๆ เราได้เป็นบุตรเดินตามประสงค์
ทะเลาะเบาะแว้งใจแห้งงุนงง หมกมุ่นตกลงในดงกันดาร
ทำลายเวลามีค่าเสียสิ้น สร้างรักแทนดิ้นเข้าถิ่นล้างผลาญ
เดินตามพระเจ้าอย่ายุ่งรบราน ปลูกรักให้บานรบรานอย่าเลย
|