ยิวกับอียิปต์
อ. ปริญญา เกื้อหนุน

เมื่อเป็นทาสไต้บาทของฟาร์โรห์ ยิวผอมโซอดอยากถูกกดขี่
ทำงานหนักถูกเฆี่ยนไม่ปราณี ไม่เคยมีสันติสุขทุกข์หนักใจ

พระเจ้าทรงเฝ้าดูอยู่ตลอด ไม่เคยทอดทิ้งยิวไปไหนๆ
ให้โมเสสเป็นแม่ทัพที่ไว้ใจ นำพวกยิวออกไปเป็นไทจริง

ยิวบางคนเปลี่ยนใจกลับหลังหัน ไปเป็นทาสอิยิปต์นั้นดีกว่ายิ่ง
บางคนนี้มีใจชอบจริงจริง บูชายิ่งพึ่งพิงวัวทองคำ

เป็นทาสอิยิปต์มาสี่ร้อยปี ไม่คิดว่าการกดขี่นั้นชอกช้ำ
มีคนยิวมากมายไม่จดจำ ขมขื่นชีวิตช้ำไม่จำใจ

พระเจ้าตรัสจับคันไถไม่กลับหลัง อย่าติดนิสัยครั้งก่อนเป็นคนใหม่
ทรงไม่ชอบความบาปเก่านั้นมีภัย ตัดออกไปไม่ให้คราบบาปติดตัว

ความรักพระเจ้าขาวบริสุทธิ์ มีมอบให้มนุษย์ทุกถ้วนทั่ว
มีแต่รักเฝ้าดูใม่ให้กลัว และช่วยคอยป้องกันตัวพี่น้องเรา

มารนั้นเปรียบได้เหมือนกับอิยิปต์ ขัดขวางเราสนิทกับพระเจ้า
ทั้งปิดกั้นความเข้าใจในเรื่องราว พระคำของพระเจ้าจากใจคน

จงตื่นตัวไม่เมามัวกับโลกเก่า ให้พวกเราซื่อสัตย์จึงหลุดพ้น
เป็นประชากรแผ่นดินใหม่อีกคน ยอมจำนนต่อพระองค์เดินตรงเอย