พ้นจากดิน วิชชุลาฉันท์ 8 อจ. ปริญญา เกื้อหนุน

คนมาจากดิน สูญสิ้นทุกข์ทน ชีวิตยากจน ไร้คนสนใจ อดมื้อกินมื้อ มืดตื้อทางไป ที่อยู่หาไม่ นอนในธุลี   สะพานบ้านร้าง หลังห้างอีกที่ ห้องนอนชั้นดี ยุงซี้เพื่อนนอน ขอทานหาเงิน ไม่เขินไว้ก่อน พูดจาอ้อนวอน ใจอ่อนให้มา   บ้างถูกทำร้าย ร่างกายแข้งขา ต้องการยาทา แต่หาไม่มี ชีวิตโดดเดี่ยว แห้งเซียวนานปี เหมือนเป็นธุลี ไม่มีทิศทาง   เกิดมาหลายปี สุดที่อ้างว้าง ฉันเหมือนหลงทาง อยู่กลางกลางทะเล ต่อมาพบพา นำข้าหันเห จากเด็กร่อนเร่ เตร็ดเตร่เข้าทาง   มีอยู่วันหนึ่ง ใจตรึงไม่จาง กระดาษบางๆ ฉันวางอ่านดู พระนามผู้สร้าง พิมพ์ช่างสุดหรู ชื่อพระเยซู คือผู้รักจริง   ผมอยากมีรัก ที่หนักแน่นยิ่ง ล้ำกว่าทุกสิ่ง สูงยิ่งกว่าใคร ผมจึงไปหา รักษาจิตใจ โบสถ์อยู่ที่ได ได้ไปพบตัว   เมื่อถึงที่หมาย สบายไม่กลัว ผมแนะนำตัว ไม่มัวเชือนแช ผมอยากมีสุข ความทุกข์อยากแก้ ความจริงที่แท้ เขาแพร่ให้ฟัง   ผมพบพระเจ้า หมดเศร้ามีหวัง กลับมีพลัง กำลังเพิ่มพูน ผมเป็นคนใหม่ จิตใจเก่าสูญ พระเจ้าเพิ่มพูน พ้นมาจากดิน

Follow @bfcbkk	Tweet to @bfcbkk Visitor 56