น้ำพระทัยอันยิ่งใหญ่ของพระองค์ต่อทุกคน

ยน. 17 : 15 – 20

แบ่งปัน วันศุกร์  22 มีค.  2014

เป็นคำอธิษฐานของพระเยซู ที่สะท้อนถึงความรักและห่วงไยเราทั้งหลาย  พระองค์ไม่ได้แยกเราจากโลกนี้ แต่ทรงให้

เราอยู่ในโลกนี้   เพื่อทุกคนที่วางใจในพระองค์ด้วยถ้อยคำของเราที่เชื่อในพระเจ้าจะได้รับความรอด  ได้รับการทรง

ไถ่ให้พ้นจากความผิดความบาป  พระเยซูเท่านั้นเป็นทางแห่งความรอดที่อื่นไม่มีเลย    พระเยซูได้เสด็จมาและทำ

งานของพระองค์จนสำเร็จที่ไม้กางเขน  แต่งานของเราทั้งหลายยังไม่จบสิ้นถ้าถ้อยคำของเรายังไม่ทำให้คนบาปได้วาง

ใจในพระองค์ พระองค์จึงประสงค์ให้เราอยู่ในโลกนี้  และ ทรงบัญชาเรา  ที่เราเรียกพระมหาบัญชา  (มธ. 28: 19-20

มก.  16 : 15   ลก.  24 : 47 ยน.  20: 21  กจ. 1: 8)  นี่ไม่ใช่คำสอนของพระองค์ แต่เป็นคำสั่งสุดท้าย  คำสั่งนี้พระ

องค์ทรงสั่งเราทุกคน  ดังนั้นทุกคนที่เชื่อพระเจ้าจึงไม่สามารถละเลยคำสั่งนี้ได้เลย  การละเลยคำสั่งนี้ทุกคนอาจต้อง

รับผิดชอบ เราจึงเหมือนการเป็นยาม  (อสค. 3:18) พระเยซูเสด็จมาในโลกนี้มีเป้าหมายเพื่อการไถ่มวลมนุษย์ พระ

เยซูเท่านั้นชำระความบาปผิดของมนุษย์ได้  (กจ. 4: 12)  เราทุกคนจึงเป็นทูตของพระองค์  และ เวลาของเราเอง

ก็เหลือไม่มา ต้องเร่งวันเวลาการทำงาน  เมื่อยังมีโอกาส  ชีวิตของเราจะมีความหมายเมื่อได้ประกาศข่าวประเสร็จ

ของพระผู้เป็นเจ้า  (ยน. 9:4,  กจ.  20: 24-25)

เราไม่ควรจดจ่อว่า  เมื่อไรพระเยซูจะเสด็จมา  เมื่องานเราเสร็จพระองค์ก็จะเสด็จมา   ดังนั้นเราจึงควรจดจ่อกับพระ

มหาบัญชาของพระองค์มากกว่าการจะเฝ้ามองการเสด็จมา  (กจ. 1: 7-8)   มารซาตานก็จะคอยเบี่ยงเบนงานของเรา

เป็นงานอื่นไปอยู่เสมอ ๆ    ทำให้งานที่พระองค์ทรงบัญชาไว้สำเร็จช้าลง   พระองค์ก็เสด็จมาช้าเมื่อเราหลงกลมาร

เราควรมุ่งมั่นตามพระบัญชา  เพราะงานพระองค์เสร็จแล้ว  งานเรายังไม่เสร็จ   (ลก.9:62) มารซาตานรู้ว่าเวลา

พระองค์เสด็จมาเมื่อไร  มารก็ถูกขังทันที

พระองค์ทรงห่วงไยเรามาก  เมื่อเราอ่านคำอธิษฐานของพระเยซู  ยน. 17 : 1-26 พระเจ้าทรงประทานทุกสิ่งให้เรา

ถ้าเราจดจ่อและรู้ว่าชีวิตนี้เราอยู่เพื่อพระองค์   เข้าใจน้ำพระทัยของพระองค์  (มธ.  6: 33) หากเราต้องการให้พระ

องค์ใช้ชีวิตของเรา  เราต้องห่วงไยในสิ่งที่พระองค์ทรงห่วงไย   สิ่งที่พระองค์ทรงห่วงไยมีสิ่งเดียว คือดวงวิญญาณจิต

ของมนุษย์ในโลกนี้

ขอพระเจ้าอวยพระพร