สัปดาห์ที่ 5 3 - 9 กพ 09 พระเจ้าทรงรอคอยเรา ( สดุดี 27:8 ) พระองค์ตรัสแล้วว่า "จงหาหน้าของเรา" ทำไมเมื่ออะไรๆมันราบรื่นเราจึงไม่รู้สึกต้องการพระเจ้า อย่างไรก็ตาม เวลาเกิดวิกฤติขึ้นมา ทุกอย่างจึงพลิกโฉมไปหมด เราจึงเรียกหาพระเจ้าอย่างรวดเร็ว ท่ามกลางความหวาดกลัว ความเจ็บปวดความสับสนและเสียใจ เราเรียกหาการเล้าโลมใจ และความมั่นใจว่า ทุกสิ่งทุกอย่างจะกลับสู่สภาพปกติอีกที เมื่อเรามองออกไปรอบตัว เราแลเห็นอนาคตอันมืดมนของยุคปัจจุบัน เราจะนอนหลับไม่รู้ นอนคู้ไม่เห็นหรือทำเป็นทองไม่รู้ร้อนก็ไม่ได้ สัญญาณของภัยพิบัติและความยุ่งยากที่กำลังคืบคลานเข้ามามันเตือนเรา ยิ่งมองดูคนที่มิเชื่อพระเจ้า เรายิ่งเห็นภัยเข้าประชิดเขาชัดเหลือเกิน เรานึกไม่ออกว่า เขาจะฝ่าปัญหาเหล่านี้ไปได้อย่างไร ครอบครัวพัง ลูกติดยา คนรักเป็นมะเร็ง ตนเป็นโรคหัวใจ ทั้งต้องเผชิญปัญหาเศรษฐกิจอย่างรุนแรง ตกงาน หมดความมั่นคง มันน่าอกสั่นขวัญหายเจ็บปวดและหมดทีพึ่งพาเอาเสียจริงๆ ขณะเดียวกัน มีบุคคลหนึ่งที่มั่นคงแน่นอน พระเจ้ามิได้ประทับนิ่งเงียบอยู่ในสวรรค์ ส่งสัญญาณว่าหมดหวัง หรือประหลาดพระทัยกับสถานการณ์ที่กำลังเกิดขึ้นเนืองๆ เปล่าเลย ตรงกันข้าม พระองค์ทรงเฝ้ารอให้เรา ซึ่งเป็นลูกของพระองค์เข้ามาพักสงบอยู่ในพระองค์ต่างหาก พระองค์ตรัสว่า “บรรดาผู้ลำบากเหน็ดเหนื่อยและแบกภาระหนักจงมาหาเรา เราจะให้ท่านทั้งหลายหายเหนื่อยเป็นสุข” พระองค์ทรงทราบว่า เราทำงานหนักแค่ไหน ต้องดิ้นรนอย่างไร พระองค์ทรงทราบว่า เราเหน็ดเหนื่อยและอ่อนแรงปานใด ทรงทราบดีว่า โลกมิอาจมอบสันติสุขและการพักสงบให้ใคร พระเจ้าต่างหากเป็นผู้มอบ ให้ได้ วันนี้ พระองค์ยังเชิญชวนให้คนทั้งหลายเข้ามาหาพระองค์ เมื่อทราบเช่นนี้แล้วก็อย่าได้รีรอ รีบเข้ามาพักสงบและรับกำลังจากพระองค์นะค่ะ Follow @bfcbkk Tweet to @bfcbkk Visitor 230

อ่านบทความย้อนหลัง