วันอาทิตย์ที่ 14 ธันวาคม 2008

“ทำไมฉันจึงรักพระเยซู”

สวัสดีค่ะพี่น้องทุก ๆ ท่าน คุยกันมาหลายอาทิตย์แล้ว วันนี้ขอถามพี่น้องตรง ๆ สักเรื่องได้ไหมคะ อย่าหาว่าเสียมารยาทเลยนะคะ แต่ถ้าจะต่อว่าจริง ๆ ก็ยอมค่ะ คำถามมีอยู่ว่า คุณคิดว่า “คุณรักใครคะ” แล้วคุณคิดว่า “มีใครรักคุณไหมคะ” “รัก” ที่ว่านี้เป็น “รัก” จริง ๆ นะคะ เป็นความรักที่พร้อมจะเสียสละให้ได้ทุกสิ่งทุกอย่างของตัวเองแม้กระทั่ง “ชีวิต” เพื่อคนที่เรารัก โดยไม่หวังสิ่งตอบแทนใด ๆ ทั้งสิ้น ฉันเคยถามตัวเองว่า “ฉันรักใคร” คำตอบคือ รักพ่อแม่ รักลูก รักสามี รักคนโน้น รักคนนี้ แต่อดสงสัยใจตัวเองเหมือนกันว่า “ฉันรักพวกเขาจริง ๆ หรือ” ฉันทำอะไร ให้พวกเขาบ้าง ฉันคิดอย่างไรเวลาพวกเขาขัดใจฉัน ฉันรู้สึกอย่างไรยามที่เขาทำให้ฉันพอใจ

ฉันรักพวกเขา เพราะคิดว่าพวกเขา “เป็นของฉัน” หรือฉันรักพวกเขา เพราะฉันรักพวกเขาจริง ๆ โดยไม่มีเงื่อนไขใด ๆ พูดไปพูดมาชักงง งงจริง ๆ ถ้างั้นกลับมาอีกคำถาม
“มีใครรักคุณไหมคะ” ถ้าคำตอบคือ “มีเยอะเลย” ขอแสดงความยินดีด้วยค่ะ
แต่ถ้าคำตอบคือ “ไม่มี” หรือ “ไม่รู้เหมือนกัน” หรือ “ก็สงสัยอยู่” นั่นแสดงว่าคุณกำลังมีความรู้สึก “น้อยอกน้อยใจ” คนรอบข้างเอามาก ๆ หรือไม่คุณก็เป็น “คนที่ชอบคิดถึงแต่ตัวเองเท่านั้น” (ขอโทษที่ต้องพูดตรง ๆ) เพราะในความเป็นจริง ไม่มีคนไหนที่เกิดมาแล้ว (แม้แต่คนที่ไม่มีโอกาสได้เกิด) จะไม่มีคนรัก เพียงแต่ว่ามี “อะไร” บางอย่างมาปิดกั้นใจจนไม่อาจรู้สึก หรือ รับรู้ ได้ถึงความรักนั้น
ไม่เป็นไร คุยกันคราวหน้า เราจะมาช่วยกัน “ค้นหา” ความรักที่ถูกคุณหลงลืมไป เพราะ “ความรัก” นั้นมีมากมายรอบ ๆ ตัวคุณจริง ๆ
กลับมาคำถามเดิม “คุณรักใคร” ถ้าคำตอบคือ “ไม่รักใครเลย” หากเป็นจริงฉันอยากคุยกับคุณค่ะ เพราะฉันรู้ว่า คุณก็มีความรักในใครสักคน หรือสองคนหรือ...แต่คุณไม่ยอมรับ หรือไม่เข้าใจตัวเอง ทำไมล่ะคะ?
ถ้าคุณถามฉัน ฉันกล้าบอกคุณว่า ฉันรู้จักรักคุณมากมาย รักคนที่ไม่รู้จัก รักคนที่รู้จัก รักคนที่ไม่น่ารัก รักคนที่น่ารัก รวมทั้งรักคุณด้วย เพราะตั้งแต่ฉันได้รู้จักกับ “พระเยซู” ความรักก็ถูกบ่มเพาะในใจ ฉัน จนเบ่งบานเต็มล้นไหลรินไป “รัก” ใครต่อใครเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ทุกวัน ๆ ๆ ฉันมีความสุขอยู่ลึก ๆ ที่สามารถขจัดความเกลียด ซึ่งเป็นต้นเหตุของความทุกข์ ออกไปจากใจวันละเล็กวันละน้อย ไม่ใช่ด้วยความเก่งของฉัน แต่ด้วย กำลัง และพระคุณของ “พระเยซู”

แต่เดิมแล้ว ฉันเป็นคนแข็งกระด้าง หยิ่งยโส คิดว่าตัวเองเป็นคนเก่ง แต่เชื่อไหมค่ะคนเก่งอย่างฉัน (ตามความคิดตัวเอง) ล้มเหลวในหน้าที่การงานทุกอย่าง นอกจากงานดูแลครอบครัว ถือว่าพอใช้ได้ในระดับหนึ่ง ทุกวันนี้ยังคงมุ่งมั่นทำต่อไปให้ดียิ่ง ๆ ขึ้น ภายใต้การทรงนำ และรับสติปัญญาจาก “พระเยซู” มาพัฒนาชีวิตของสามี-ลูก ๆ และตัวฉันเองอย่างไม่ย่อท้อต่อความทุกข์ยากลำบาก หรือปัญหาอุปสรรคใด ๆ เพราะฉันตระหนักรู้อยู่ในจิตใจทุกลมหายใจเข้าออกว่า “พระเยซู” พระองค์อยู่กับฉันและอยู่กับสามี-ลูก ของฉันตลอดเวลา และพระองค์เต็มใจยินดีที่จะอยู่กับคุณ อยู่กับทุกคนที่ต้อนรับพระองค์เช่นกัน
“พระเยซู” เปลี่ยนแปลงชีวิตฉันมากมายมโหฬาร ทรงปรับปรุงชีวิตฉันทุกวัน เพื่อให้ฉันเป็นคนที่ใช้การได้ ตามพระประสงค์ของพระองค์ พร้อมกันเป็นคนดีเพื่อความดีจริง ๆ

พระองค์เปลี่ยนฉันจากคนหยิ่งยะโส เป็นคนถ่อมใจ , จากคนใจเร็วด่วนได้เป็นคนที่มีความอดทนรอคอย,จากคนที่หลงว่าตัวเองเก่ง เป็นคนที่มองเห็นความจริงว่า ความสามารถทุกอย่างของฉันมาจากพระเจ้า เพราะเรื่องง่าย ๆ บางเรื่องฉันทำไม่ได้ ด้วยเหตุนี้ฉันจึงสำนึกได้ว่า ถ้าพระเจ้าไม่ให้สติปัญญาด้านใดกับใครแล้วละก้อ คน ๆ นั้นไม่มีวันทำเรื่องนั้นได้
ฉันจึงขอบคุณพระเจ้า ในความสามารถของตัวเองที่มีอยู่หลาย ๆ เรื่อง